De ziel van iemand klinkt door in de biografie. Daar kwam ik een mooi voorbeeld van tegen in een bericht (NRC) over een muzikale nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente Hilversum. Die vond plaats op 12 januari.
Het gaat mij nu om de compositie ‘Parting’ van Karmit Fadael die hier werd uitgevoerd. Het stuk is geschreven bij het overlijden van haar vader, Yehuda Fadael. Dat overlijden noemt ze het engste wat ze in haar jonge leven (24 jaar) heeft meegemaakt. Ze wilde dit loslaten vormgeven.
En zo ontstond Parting, dat begint vol leven en langzamerhand uitdunt tot er alleen nog wat lijnen van enkele strijkers overblijven. „Ik ervoer mijn vader als een moeilijk man. Na zijn dood zocht ik naar de mooie herinneringen, naar wat hij me heeft meegegeven. Mijn Hebreeuwse achtergrond, mijn mooie naam. Ik heb – zoals Bach deed – mijn achternaam omgezet in noten, in een melodie, die aan het slot wegsterft, zoals dat ook gebeurt in Mahlers Negende Symfonie.”
Karmit beschrijft hoe haar Hebreeuwse achtergrond in haar leven tot nu toe soms vreemde reacties uit haar omgeving opriepen. Dan moet ze haar identiteit uitleggen. In haar muziek is ze hier mee bezig. “In elk stuk moet ik mezelf opnieuw uitvinden. Welke klanken resoneren in mij?” Dan vertelt ze wat haar leermeesters haar hebben bijgebracht. En vervolgens komt een prachtig biografisch citaat. Het gaat om aansluiten bij het verleden en tegelijk vrijheid zoeken.
„Bestaande vormen zijn interessante uitgangspunten, geen in steen gebeitelde wetten. Parting opent met de noten F en A, de eerste letters van mijn achternaam. Een studiegenoot vond dat je met zo’n grote terts een stuk niet kunt beginnen. Maar voor mij voelt het goed. Ik moet baas zijn over de techniek, de techniek niet over mij.”
Kijk en luister op Youtube vanaf 37,35 min. Het duurt ruim 10 minuten.
